Cádavo baleira --> Lugo
Als ontbijt een half chiabatta brood met 2x 2mm plaat-hesp. Da's want anders dan plaat staal. Alweer vertrokken in het donker. In Castro verde deden we inkopen. 2pakken oreo-koekjes (omdat het zo lekker is) brood, kaas en yoghurt. Daarna was het de volle 20km doorstappen. Voor het grootste deel in het bos. Alweer staken we iedereen voorbij. Een aantal drankenautomaten tegen gekomen waar we dus ook iets kochten. 1 euro per drankje. Heel goedkoop. Na de volle 30km kwamen we aan in Lugo. We konden de lang gemiste sirene (tot nu toe hadden we op de hele Camino nog geen enkele sirene gehoord, wat ons nu pas is opgevallen) al van ver horen. En na een half uur het oude stads centrum met mooie kathedraal en Romeinse muur rond te sloffen vonden we uiteindelijk de privé albergue. Waarom de privé albergue vraag je je af. Wel, die heeft een wasmachine. En het was nodig. Maar in de kathedraal beleefden we iets speciaals. We zochten daar een stempel voor ons boekje. Maar we vonden niets. Enkel een andere pelgrim. Een pool. Met hem zochten we een pater. Uiteindelijk vonden we het hoofd van de kathedraal. Een heel oud persoon. Die heeft een uitzondering gemaakt en ons meegenomen in de sacristie. Daar kregen we een stempel en een zegen. Iets heel speciaal. Toen zei hij: "nu ga ik wat slapen". Dus namen we afscheid en verlieten we de kathedraal. Daarna doorliepen we de dagelijkse routines. We aten in het restaurant van de herberg en dan was het stilaan tijd om te gaan slapen.
Lugo herinner ik me nog levendig met zijn grote stadswal. Nu ben je bijna aan de laatste 100 km van de Camino en kom je ook meer pelgrims tegen die enkel de laatste 100 km te voet doen voor het behalen van de begeerde Compostela.
BeantwoordenVerwijderen